De zoektocht naar de 013 loopt nog volop,

“Dit jaar is er eindelijk weer gelegenheid geweest om op zee naar de O13 te zoeken. Het projectteam O13 heeft in samenwerking met de de Mijnendienst Module Groep (MMG), net als in andere jaren, enkele al eerder gevonden wrakken kunnen onderzoeken. Helaas zonder gevolg

Ook een zoektocht van het Poolse onderzoeksteam “Santi zoekt de Poolse ORP Orzel” wordt in de nieuwsbrief genoemd.

De commandant vervolgt zijn brief o.a. met:
“Samen met Rijkswaterstaat als belangrijke beheerder van een wrakkendatabase op het Nederlands Continentaal Plat wordt nog steeds gewerkt aan het opstellen van een zo compleet mogelijke database van oorlogswrakken. Dit project vordert gestaag, en hiermee hopen we inzicht te krijgen in het aantal en de toestand van de oorlogswrakken in het Nederlands deel van de Noordzee. Door dit vervolgens te combineren met vergelijkbare ervaring van de andere kuststaten leren we veel over de degradatie van die wrakken op de zeebodem.”

De nieuwsbrief wordt van harte aanbevolen en kan hier worden gelezen.

Een zoektocht met een ceremoniële kranslegging in Dundee

Begin juli is er een nieuwe zoektocht naar de O13 uitgevoerd door het projectteam O13 in samenwerking met de Mijnenbestrijding Module Groep (MMG) van de Koninklijke Marine. Zij testen sonar componenten uit hun toekomstige‘ toolbox’ waar ook de nieuwe mijnenbestrijdingsvaartuigen straks mee gaan opereren. Voor deze zoektocht is het schip de Geosea gebruikt (Voor enkele posities zie kaartje)

De posities die zijn onderzocht bevonden zich in de buurt van de mijnenvelden 16a en 16b. Deze velden waren destijds bij de Britse Marine niet bekend maar lagen wel op de route van de O13.
Daarbij zijn ook posities onderzocht i.v.m. een nieuwe reconstructie van het “Wilk incident”. Tevens zijn enkele door vissers opgegeven posities meegenomen. Helaas is van de O13 ook deze keer niets teruggevonden.
Inmiddels is door het Poolse team dat de ORP Orzel probeert terug te vinden voor medio augustus een zoektocht aangekondigd. Wie weet, “fingers crossed”.

Het team heeft deze gelegenheid tevens gebruikt om enkele kransen te leggen bij het onderzeeboten monument in Dundee om de bemanningen van de O13 en de O22 te gedenken. Daarnaast zijn tijdens deze tocht nieuwe gegevens van de HMS Narwhal verkregen die ter beschikking zijn gesteld aan de Britse marine.

Zie hier een beknopte weergave van deze reis door het project team O13.

De zoektocht naar de 013 loopt nog volop,

“al is er in het afgelopen jaar vanwege allerlei beperkingen helaas weinig gelegenheid geweest om op zee te zoeken. Wel heeft het team van de Mijnendienst Module Groep (MMG), net als vorig jaar, enkele al eerder gevonden wrakken kunnen onderzoeken.

Bij Terschelling is het wrak van de Duitse onderzeeboot UB-61 onderzocht. En ook een Duitse voorpostenboot, de Max Gundelach. Dit is gedaan op verzoek van de Terschellinger Zeevaartschool Willem Barentsz, in het kader van het door de Europese Unie gefinancierde project North Sea Wrecks. In dit project wordt het verval van oorlogswrakken en hun lading onderzocht om te kijken wat voor effecten dit heeft op het wrak zelf en op het omliggende milieu. De projectleider van de zoektocht naar de 013, mijnheer Jouke Spoelstra, adviseert bij dit project. Hij is onderdeel van het netwerk van experts op het gebied van oorlogswrakken van alle aan de Noordzee grenzende landen.”, aldus de Commandant Onderzeedienst in zijn nieuwsbrief.

De commandant vervolgt zijn brief met:
“Naast het onderzoek op zee maken we ook belangrijke vorderingen bij het onderzoek op land. Mijnheer Stef van der Velden is druk met het verzamelen van logboekgegevens, om deze vervolgens in een simulatieprogramma te verwerken waarmee alle scheeps- en vliegtuigbewegingen op de Noordzee in de maanden mei, juni en juli 1940 kunnen worden verwerkt. Hiermee hopen we weer een stap verder te komen met het analyseren van de summiere beschikbare gegevens en een stap dichterbij te komen in het mysterie van de verdwijning van de 013.”

De nieuwsbrief wordt van harte aanbevolen en kan hier worden gelezen.

Shipwreck Expeditions Association start met Nationaal Programma.

Internationaal team van ontdekkingsreizigers en wetenschappers zoeken geallieerde onderzeeboot die 80 jaar geleden op mysterieuze wijze verloren ging.

Toen der tijd maakte de Poolse ORP Orzel zijn laatste reis.
Zijn lot en de locatie van zijn wrak blijven tot op de dag van vandaag een mysterie.

Ter gelegenheid van dit historische herdenkingsjaar is de Shipwreck Expeditions Association
verheugd haar samenwerking met de Maritieme Universiteit van Szczecin (Polen) aan te kondigen in een gezamenlijke poging om de laatste rustplaats van de Orzel te lokaliseren.
Dit programma wordt gesponsord door de kanselarij van de
premier van de Republiek Polen en het ministerie van Maritieme Economie en Binnenvaart.
Lees het gehele artikel hier.

Santi team vindt Britse HMS L10 en Duitse U 54 tijdens 9-de expeditie.

Begin maart heeft het Poolse team van Santi Find The Eagle een negende expeditie ondernomen in de hoop eindelijk na 80 jaar de Poolse ORP Orzel terug te vinden.
Dit keer is men niet van de hypothese uitgegaan dat de boot door een Brits Hudson was gezonken, maar zocht men de Britse en Duitse mijnenvelden weer eens op. Door slecht weer met harde wind en 7 meter hoge golven is de expeditie vroegtijdig gestaakt. Helaas is de Orzel niet gevonden.

Wel vonden ze een aantal interressante wrakken, waarvan er één als de Britse onderzeeboot HMS L10 uit de eerste wereldoorlog geïdentificeerd kon worden. Het wrak in de buurt zou dan met grote waarschijnlijkheid een Duitse torpedojager kunnen zijn uit het convooi dat voor de L10 uiteindelijk de ondergang betekende. De Engelse onderzeeër zonk tijdens een ontmoeting met de Duitsers, waar ook twee torpedoboten zonken.
Vermoedelijk is later nog een tweede onderzeeër gespot, deze is pas na thuiskomst geïdentificeerd als de Duitse onderzeeër U54 uit WW2. In vijf dagen heeft het expeditie team in totaal 32 punten gecontroleerd en daarbij 20 wrakken van hun lijst kunnen schrappen.

Ook deze expeditie is door het Santi team wederom uitgevoerd in samenwerking met het Deense Sea War museum Jutland. Het team vertrok op 4 maart uit Thyboren in het noorden van Denemarken met een onderzoekschip van JD Contractor volledig uitgerust met hyper moderne Scan- en duik-apparatuur.
Voor het volledige verhaal en mooie video beelden kijk hier op TVMV. Het is even scrollen geblazen, maar zeker de moeite waard.

OZD op zoek naar foto’s, verhalen en herinneringsvoorwerpen.

“Op de informatiedag van 12 oktober werd ook de wens geuit om de herdenkingsplek voor de onderzeeboten beter bereikbaar te maken zowel voor de nabestaanden als voor het grote publiek.”,
schrijft de Commandant Onderzeedienst in zijn nieuwsbrief aan de nabestaanden omgekomen onderzeebootbemanningen.

De commandant vervolgt zijn brief met:
“Nu is dat niet zomaar gedaan, maar er worden plannen gemaakt om een herdenkingsdeel in te richten voor de ‘Strijd onder water’. Hier zouden dus vooral de lotgevallen van de onderzeeboten en de verrichtingen van de bemanningen blijvend voor de toekomst een plaats moeten krijgen. Hiervoor zijn we op zoek naar foto’s, verhalen en herinneringsvoorwerpen die u wellicht heeft en die u graag met het museum wilt delen. Hiermee zou een blijvend eerbetoon aan de mannen kunnen worden gebracht.”

De nieuwsbrief wordt van harte aanbevolen en kan hier worden gelezen.

De oorlogswrakken in de Noordzee hebben ook alle aandacht.

“Hr.Ms. O 13 is de laatste Nederlandse boot die nog niet is gevonden. In onze, tot dusver vergeefse, zoektocht worden wel steeds Britse en Duitse onderzeebootwrakken aangetroffen en onderzocht”,
schrijft de Commandant Onderzeedienst in zijn nieuwsbrief aan de nabestaanden omgekomen onderzeebootbemanningen.

De commandant vervolgt zijn brief met:
“Hier gaat het vooral om wrakken uit de Eerste Wereldoorlog. Deze liggen dus inmiddels al 100 jaar op de zeebodem en soms diep in het zand. Door het zoute water en de schurende werking van het zand verdwijnen de wrakken langzaam maar zeker. Toch zijn ook deze wrakken nog steeds goed herkenbaar en getuigen ze van de tol die de oorlog op zee heeft geëist.
In het afgelopen jaar zijn ook weer diverse mogelijke locaties voor de zoektocht naar Hr.Ms. O 13 onderzocht.”

De nieuwsbrief wordt van harte aanbevolen en kan hier worden gelezen.

Zoektocht vanuit Denemarken in twee delen.

Eind september zou de volgende expeditie op zoek naar de Poolse ORP Orzel starten. Helaas zat het weer ontzettend tegen. Na vruchtbare gesprekken met Deense vissers en andere betrokkenen is het team huiswaarts gekeerd.

Het team was uiteraard teleurgesteld, maar zag zijn kans alsnog schoon toen het in November een weekje redelijk weer leek te worden. Helaas is deze week noch de ORP Orzel, noch de O13, noch een andere onderzeeboot gevonden. Wel kon het team een aantal veelbelovende onbekende objecten van hun lijstje schrappen. Ze gaan daarom vol goede moed voor volgend jaar de winter in. (
meer )

Van Denemarken tot ORP Orzel. .

“Eind september start de volgende expeditie op zoek naar de Poolse ORP Orzel. Het expeditie team zal een gebied van bijna 600 vierkante kilometer in de Noordzee onderzoeken. Net zoals een jaar geleden zullen ze de hypothese verifiëren dat de boot per abuis is gezonken door een Brits vliegtuig. Ze rekenen hierbij op de hulp van de Denen.”

Dit is de vijfde reis onder de slogan “Santi. Vind de adelaar.” (Orzel betekent Eagle, betekent Adelaar). Voorgaande expedities van ‘Santi’ zijn vertrokken vanuit Groot-Brittannië en Nederland. Deze keer starten de expeditie leden vanuit Denemarken. Waarom? ……..
meer .

Mogelijke “O13” locaties onder Noorse kust nog niet onderzocht.

“De inzichten van twee oud officieren die onder oorlogsomstandigheden op onderzeeboten dienden hebben op mij een diepe indruk gemaakt. Het heeft mij zeker gesterkt om alles in het werk te blijven stellen om de Hr.Ms. 0-13 te vinden en de nagedachtenis van allen die gevallen zijn bij de Onderzeedienst hoog en levend te houden.”

Dit schrijft KTZ Herman M.T. de Groot, commandant onderzeedienst, in zijn nieuwsbrief aan de nabestaanden omgekomen onderzeebootbemanningen. Daarbij geeft hij een toelichting op de actuele status van de zoektocht naar de O13. Hij verhaalt van de onderzoeken door stichting “Duik de Noordzee Schoon”, het Poolse team Santi en het hydrografische opnemingsvaartuig Zr.Ms.Snellius die diverse mogelijke “O13” locaties onderzocht hebben. Veel wrakken konden daardoor weer van het lijstje weggestreept worden. De vlak onder de Noorse kust liggende zoekpunten konden vanwege slecht weer niet onderzocht worden. Deze gaat de Marine bij volgende reizen van Hydrografische vaartuigen of mijnenjagers alsnog proberen mee te nemen.

In deze brief gaat hij verder in op de bescherming van onze vergane oorlogschepen om te voorkomen dat nog meer maritieme graven door wrak jagers ontmanteld en meegenomen worden. Ten slotte vertelt de commandant nog over zijn bijzondere ontmoetingen met twee nog levende oud officieren en sluit zijn brief af met de vermissing van de Argentijnse San Juan.

De nieuwsbrief wordt van harte aanbevolen en kan hier gelezen worden.

Stichting Duik De Noordzee Schoon is weer terug van haar elfde duikexpeditie.

Het onderzoek van mogelijke locaties van de verdwenen O13 door expeditie Noord heeft helaas niets opgeleverd.
Wel blijkt uit het expeditie blog dat ook de Kon. Marine nog steeds actief bij de opsporing van Hr.Ms. O13 betrokken is: “Op de Doggersbank worden we tijdens het onderzoeken van mogelijke locaties van de verdwenen O-13 op de marifoon opgeroepen door de Snellius,
één van de hydrografische onderzoekschepen van de Kon. Marine.
Ze weten dat expeditieschip Cdt Fourcault mee helpt met de speurtocht naar de O-13 en vertellen ons dat ze dit gebied nog kortgeleden met hun veel geavanceerdere Multi Beam sonar zonder resultaat onderzocht hebben ….”.

Met de O13 in gedachten nóg een citaat: “We duiken op verschillende wrakken op de Doggersbank. Opvallend is dat alle wrakken zwaar verzand zijn. De contouren van de schepen zijn wel goed herkenbaar maar de rest is grotendeels in het zand verdwenen. De Doggersbank is natuurlijk een grote zandbank en het zand is door stroming en golven altijd in beweging.”

(Bron: duikdenoordzeeschoon.nl.)

Ook het Poolse expeditie team “Santi Odnalezc Orla” is inmiddels al weer een tijdje terug van hun laatse expeditie, en hebben helaas ook de Orzel en/of O13 niet gevonden. Zie hier hun verslag in het engels.

Stichting Duik De Noordzee Schoon vertrekt vanavond voor de elfde duikexpeditie.

“Deze tiendaagse reis, “Expeditie Noord, 200 zeemijlen van Nederland”, staat in het teken van het ontdekken van mariene grensgebieden met andere landen die aan de Noordzee liggen en waar nooit eerder is gedoken.

Het duikteam hoopt met het duiken op onbekende plaatsen hoger in het noorden ook verder te komen met het zoeken naar de vermiste Hr. Ms. O 13, de laatste nog niet teruggevonden Nederlandse onderzeeboot. Sinds juni 1940 ligt het wrak ergens op de bodem van de Noordzee. Wat er precies met de O13 is gebeurd is nog steeds een mysterie.”

(Bron: EANX Magazine op eanx.nl.)

Het poolse team van ” Santi Odnalezc Orla ” heeft een onderzeeboot gevonden.

Het poolse team van ” Santi Odnalezc Orla ” heeft een onderzeeboot gevonden. Het team denkt op basis van opgenomen sonar beelden en bekende gegevens van onderzeeboten dat het gevonden wrak vermoedelijk de Britse onderzeeboot HMS Narwhal is. De gegevens waarop zij dit baseren zijn o.a. beschreven door een zoon van de zuster van George Lawson, stoker op de Narwhal. Onderstaand citaat is een uitreksel uit dit verhaal.

De gegevens van de ontdekking zullen aan de Britse autoriteiten worden aangeboden, waarbij het team hoopt dat ze nu enkele nog steeds geheime dokumenten mogen inzien. Dankzij het Poolse team is er weer een boot minder op te sporen. Eens zal zo ook de O13 of de Orzel gevonden worden.

Op de middag van 23 juli werd een Porpoise of een gelijkaardige klasse van onderzeeboot gespot op het water oppervlak door een Duits Dornier 7Z vliegtuig dat op lage hoogte vloog. Waarschijnlijk was dit de HMS Narwhal, de enige boot die op dat moment in die omgeving kon zijn………. lees hier verder.

Gedurende de zomer zal er weer naar de Orzel gezocht worden op de Noordzee.

In de zomer zal er vanuit Gdynia een volgende maritieme expeditie vertrekken op zoek naar het wrak van de sinds Mei 1940 vermiste ORP Orzel. Ze willen een gebied van ongeveer 1500 vierkante km van de bodem van de Noordzee verkennen. Dit gebied is gebaseerd op de veronderstelling dat de boot per ongeluk is gebombardeerd door een Engels vliegtuig.

De expeditie is gepland voor Juni vertelde Tomasz Stachura, één van de organisatoren. Hij herinnerde eraan dat dit de vierde keer is dat dezelfde groep een expeditie organiseert voor een zoektocht naar de “Orzel”, en de derde op basis van de hypothese dat de boot is gezonken als gevolg van het per ongeluk bombarderen door een Britse Lockheed Hudson bommenwerper.
……… (lees hier het volledige artikel.)

Zoekgebied ongeveer 55 kilometer noordelijker dan tot nu toe aangenomen?

“Het zoeken gaat onverdroten door!”, aldus de Groepsoudste Onderzeedienst, Kapitein ter Zee, Hugo L.J. Ammerlaan in zijn nieuwsbrief aan nabestaanden omgekomen onderzeeboot bemanningen.
Over het onderzoek bericht de Kapitein:
“Het navigatielogboek van de commandant van de Poolse onderzeeboot Wilk geeft tot op heden de meest concrete referentie naar de door de O13 gevolgde koers, waardoor het zoekgebied ongeveer 30 zeemijlen
(55 kilometer) noordelijker moet worden verwacht dan tot nu aangenomen. Eerst moet echter nog het nodige onderzoek in archieven gedaan worden voor we een expeditie naar zee kunnen sturen, omdat het zoekgebied anders gewoonweg te groot is en de kans op succes navenant klein.”

Ondertussen gaat het onderzoek naar andere mogelijkheden volgens de Kapitein gestaag door:
“In het afgelopen jaar zijn met inschakeling van diverse op de Noordzee actieve (civiele) duikteams acht
mogelijke onderzeebootwraklocaties onderzocht. Ook hebben we vanuit de Werkgroep Onderzeeboten geassisteerd bij de identificatie van de in de Eerste Wereldoorlog boven Schiermonnikoog verdwenen Britse onderzeeboot HMS E-5,
die op 7 maart 1916 met 30 opvarenden verging. Vooral van de E-5 hebben zich inmiddels diverse
nabestaanden bij het duikteam gemeld waarbij zij zich dankbaar tonen voor alle belangeloze
inspanning die door de duikers is verricht om ook deze boot haar plaats op de kaart te
geven.”

De Kapitein staat in zijn brief overigens ook uitgebreid stil bij de ontwikkelingen in de zuid aziatische wateren waar diverse oorlogschepen uit ww2 inmiddels geheel of gedeeltelijk door schrootjagers zijn ontvreemd. Volgend jaar is de 75-jarige herdenking van de slag op de Javazee.

……… (lees verder )

O13 dit jaar helaas nog niet teruggevonden.

De Nederlandse onderzeeboot O13 keert niet terug van een patrouille op de Noordzee en werd officieel als vermist beschouwd.
Ondanks veel inspanningen van O13-team “Still on Patrol” en diverse duikteams (zoals Orzel team van Santi, duikteam Zeester, Lamlash en Stichting duik de Noordzee schoon) is de O13 ook dit jaar helaas nog niet teruggevonden.

Het Santi team heeft vanaf 23 mei gezocht in de buurt van Den Helder. Daar zou een onderzeeboot door de Duitse Schnellboot S13 zijn gezonken. ObLtzS Wolf Dietrich Babbel van de S13 beweerde dat hij op 26 mei 1940 onderweg van IJmuiden naar Den Helder een onderzeeboot met diepte bommen had bestookt …… (lees hier meer over dit verhaal.)

Het duikteam Zeester heeft het verslag van het Poolse TVN24.PL (17 wrakken op de bodem van de zee, geen spoor van de Orzel. “We zullen niet opgeven”) over de expeditie van “Santi zoekt de Orzel” voor de kust van Nederland, vertaalt naar het Nederlands.
…… (lees hier hun volledige artikel.)

Nieuwe gegevens over een aantal onderzeebootwrakken in buurt zoekgebied.

Aldus de Groepsoudste Onderzeedienst, Kapitein ter Zee, Hugo L.J. Ammerlaan in zijn nieuwsbrief aan nabestaanden omgekomen onderzeeboot bemanningen:
“In het afgelopen jaar is nieuwe informatie naar boven gekomen. We hebben onder meer vanuit Noorwegen gegevens ontvangen over een aantal onderzeebootwrakken, waaronder twee die in de buurt van het zoekgebied liggen en nog niet geïdentificeerd zijn. Ook is een logboek “gevonden” van de Poolse onderzeeboot Wilk. Hierin bleek een notitie te zijn gemaakt over de vermoedelijke positie van de O13 rond de tijd van haar verdwijnen. Aangezien deze ongeveer 30 Zeemijl ten noorden van de tot nu toe aangenomen positie ligt moeten we ons zoekgebied wellicht behoorlijk naar het Noorden verleggen. Dit brengt ons overigens ook dichter in de buurt van de eerdergenoemde wrakken. Zodra zich een goede gelegenheid voordoet zullen we dan ook proberen deze posities te onderzoeken.”

De Kapitein verklaart verder in zijn brief: “In 2015 zijn de banden met Poolse- en Finse zoekteams aangehaald. Samenwerking biedt de mogelijkheid doeltreffender zoekacties uit te voeren doordat de krachten worden gecombineerd. Het opsporen en onderzoeken van onderzeeboten krijgt steeds meer internationale aandacht en moderne middelen maken dat dit onderzoek binnen het bereik van meerdere organisaties komt. Een hoopvolle ontwikkeling.” …. (lees verder op facebook “StillOnPatrol”.)

Projectleider “Zoektocht naar de O13” over status en praktijk van het zoeken.

“Door archiefonderzoek en vanuit meldingen uit allerlei bronnen is inmiddels een lijst van ca. 40 mogelijke onderzeebootwraklocaties samengesteld. Van deze lijst zijn inmiddels al 21 lokaties gecontroleerd waarbij 14! onderzeeboten zijn aangetroffen. Een aantal bleek al bekend, maar toch hebben zo’n 5 wrakken een naam kunnen krijgen, terwijl van evenzoveel het onderzoek nog loopt.”

“Al deze identificaties zijn met middelen vanuit de marine tijdens reguliere vaarprogramma’s uitgevoerd. Door training en beproeving van (nieuwe) apparatuur te koppelen aan wrakonderzoek bleek een bijzonder gelukkige en soepel werkende combinatie te ontstaan, die voordelen biedt aan alle partijen. Mijnenjagers gebruikten hun Multibeam sonar om wrakken op te sporen waarna de Defensie Duikgroep met hun REMUS Side Scan Sonar het wrak gedetailleerd in beeld bracht. Zowel scheepsduikers als duikers van de DDG daalden vervolgens af met Gopro videocamera’s ….”, aldus Jouke Spoelstra in Zoektocht naar de O13, oorlogsgraven nader belicht.

Nieuwe interessante aanknopingspunten uit Polen en Noorwegen

De Nederlandse onderzeeboot Hr.Ms. O13 is deze maand 75 jaar vermist. “Dat is geen reden om te stoppen met zoeken, de zoektocht heeft zelfs een extra impuls gekregen door nieuwe interessante aanknopingspunten uit Polen en Noorwegen”, aldus projectleider Jouke Spoelstra op Marineschepen.nl …

Over het algemeen wordt aangenomen dat de O13 vanuit thuisbasis Dundee in een vrijwel rechte lijn naar het patrouillegebied is gevaren en zo ook weer terug zou zijn gegaan. Het zou dan door een Duits mijnenveld zijn gevaren, dat vlak naast het patrouillegebied lag. Maar door nieuwe aanknopingspunten houden de onderzoekers ook rekening met een terugkeer in een grote boog via de Noorse kust. (Kaart: Openstreetmaps.org)
……… (lees hier verder)

De Orzel saga is uitgegroeid tot Hollywood proporties

Begin mei zal de Chieftain, een helder rode, Brits-bemande 80ft vissersboot, uitvaren van de haven van Whitby in Yorkshire, met een team van Poolse duikers uitgerust met onderwater zoekmachines.

Tomasz Stachura, van het Poolse duikbedrijf Santi, die de jacht op de onderzeeër leidt , vertelde The Independent on Sunday: “De Orzel saga is uitgegroeid tot Hollywood proporties; Er is grote belangstelling voor het uitvinden van wat er precies is gebeurd met de onderzeeër. Voor mij is het bijna een obsessie geworden. “

Sinds 2006 heeft Polen vijf pogingen gedaan om de Orzel terug te vinden, echter zonder succes. De Noordzee is een van ’s werelds grootste maritieme kerkhoven. De wrakken van honderden schepen – tot zinken gebracht in zowel de eerste als de tweede wereldoorlog – liggen op de zeebodem.

De heer Stachura baseert zijn zoekgebied op een theorie dat de Orzel door “friendly fire” tot zinken werd gebracht en dat de onderzeeër in een Brits mijnenveld raakte, dat een gebied van ongeveer 50 nautische vierkante mijl in de Noordzee omvatte. Zijn team heeft daarom de hulp van de Britse vissers met hun specialistische kennis van de Noordzee wrakken gezocht.

Desmond King, de eigenaar van de Chieftain, zei dat wrakken bijzondere doelen waren voor de partijen van-lijn vissen hengelaars die hij vervoert, omdat ze de favoriete habitat van kabeljauw en leng zijn. “Ons zoekgebied zal tot de laatste minuut een geheim blijven. We weten nog niet waar we naartoe gaan, “vertelde hij de IoS.

“The hunt for Orzel: Search resumes for heroic Polish submarine, lost in the North Sea during World War Two.”
(Zie hier, het complete artikel van deze aankondiging in The Independent.)

Op 23 mei 1940 vertrok de poolse onderzeeboot ORP Orzel op patrouille naar het Skagerak. En net zoals het de O13 een paar weken later zou vergaan verdween de Orzel onder mysterieuze omstandigheden en kwam nooit meer terug van de zee. Al vele jaren worden er pogingen ondernomen om het wrak van de boot terug te vinden.

In Polen is nu een burgerinitiatief gestart om zoveel mogelijk gegevens te onderzoeken ………. (lees verder )

“Wordt er dit najaar nu wel of niet een expeditie uitgerust?” is de vraag van “O13 stillonpatrol”, waarop
overste Spoelstra antwoord: “De expeditie die we voor dit najaar in het vat hebben moet helaas worden uitgesteld, en wordt naar alle waarschijnlijkheid verplaatst naar medio januari 2014. Het bijeenbrengen van een onderzoeksschip, een survey team en goed weer is in oktober niet mogelijk, en daarna wordt de kans op slecht (herfst) weer te groot. Een expeditie vanaf medio januari biedt de beste kansen”

Verslag van de expeditie uitgevoerd in oktober 2012.

“Na gedegen voorbereidingen waarbij een enorme hoeveelheid gegevens is verzameld en geanalyseerd over wrakken op de Noordzee en een validatie van historische informatie, is op maandag 8 oktober 2012 MV Tridens 1 van de firma Tranship naar zee vertrokken voor een zoektocht naar de O-13. Aan boord was een select internationaal gezelschap hydrografen, een team van de Koninklijke Marine en een cameraploeg aanwezig om met de hydrografische apparatuur van de firma Fugro de zeebodem af te zoeken en deze expeditie op beeld vast te leggen.

Tijdens deze groots opgezette survey zijn vele mogelijk interessante wraklocaties onderzocht . Helaas moest de expeditie vroegtijdig op zaterdag 13 oktober worden afgebroken door het slechte weer en de hoge zeegang. De volgende dag is het schip weer in Den Helder binnen gelopen. Tijdens de zoektocht is een groot deel van het van tevoren bepaalde zoekgebied afgezocht. In dit gebied zijn geen onderzeebootwrakken aangetroffen. De zoektocht naar de O13 gaat dus door.”
Aldus de groepsoudste onderzeedienst, Kapitein ter zee, Marc. RP. Elsensohn MSc in de KVO van deze maand.

Hij gaat verder: “Voor het onderzoeken van de zeebodem worden sonarsystemen gestroomd vanaf het schip en dit kan niet bij een hoge zeegang. We zijn dus erg afhankelijk van relatief rustig weer. Op dit moment bekijken we alle mogelijkheden om de zoektocht voort te zetten en ook het tweede deel van het zoekgebied in kaart te brengen. Helaas is in de herfst het weer erg vaak te slecht en we hebben ten minste enkele mooie dagen achter elkaar nodig om een reis effectief te laten zijn. Toch blijven we uitkijken naar een gelegenheid om de expeditie voort te zetten. Ik houd u daarvan op de hoogte.
Om u een indruk te geven van de afgelopen expeditie heb ik een verslag toegevoegd dat door Ruurd van Rooijen, oud onderzeebootcommandant, oud Chef der Hydrografie en lid van CNO, is geschreven.”
Lees hier het complete verslag van de afgelopen expeditie in het maart tijdschrift van KVO.

Projectleider “Zoektocht O13” overste Spoelstra in defensie krant

Niet alleen de ligging, maar ook het lot van de O 13 is nog altijd duister.
Een technisch mankement acht Spoelstra onwaarschijnlijk. “Kort voor de patrouille is de O 13 getest en in orde bevonden. De onderzeeboot bestond bovendien voor driekwart uit oudgedienden. Het was een ervaren club, met een goed inzetbare boot.”

“Een andere lezing spreekt van een aanvaring ^(*) met de Poolse onderzeeboot ORP Wilk. Dit lijkt gezien de schaderapporten toch erg onwaarschijnlijk.
Een onderzeeboot? Nee, eerder een boei”. Lees
hier het volledige artikel.

En over andere onderzeeërs in het gebied:
“Zo hopen we op de O 13 te stuiten. Of een van vier andere vermiste onderzeeboten. Want ook de Duitse U-36, de Britse HMS Thames en Salmon en de Poolse Orzel zijn hier in 1940 verloren gegaan”. Lees
hier aanvullende informatie.

^(*) Zie hier meer informatie over het vermeende rammen van een onderzeeboot door de ORP Wilk.

Nieuwsbrief nr. 1, over de “Zoektocht naar de O-13”

“Het project ‘Zoektocht naar de O-13’ is na een voortvarende start nu ongeveer een half jaar geleden (na het bekendmaken van de vondst van de K-XVI in de Zuid-Chinese Zee) goed op dreef.” aldus de projectleider, KLTZT Jouke Spoelstra, in zijn eerste nieuwsbrief. Het geeft een beknopte beschrijving van de geschiedenis van de laatste dagen van de Onderzeeboot, van de planmatige aanpak en het onderzoeken van gegevens, en schetst de mogelijkheden voor uitvoering van het plan. Verder lezen …

Het oorspronkelijke plan voor de zoektocht is te vinden op facebook: zie hier.